Ratownictwo. Przypomnijmy, że  to każde „ ochotniczo podjęte działanie mające na celu uratowanie statku lub mienia znajdującego się na statku lub z niego pochodzącego, a także udzielenie pomocy statkowi znajdującemu się w niebezpieczeństwie. Udane ratownictwo daje ratującemu prawo do wynagrodzenia na zasadach ratownictwa morskiego”. Widzimy tutaj trzy podstawowe zasady: 1.      do ratowania mienia nie można nikogo zmusić, 2.      ratownictwem jest nie tylko akcja tak oczywista jak np. ściąganie z mielizny lecz także każda ... Czytaj dalej

Wrócimy do naszego prostego przypadku. Jest listopad na Skagerraku i stało się nam coś takiego, że chcielibyśmy aby nas ktoś podholował do najbliższego portu. Trafił się kuter, chętnie podał hol a po pewnym czasie zawołał jeszcze na wszelki wypadek kolegę. Czujemy się zadowoleni i podwójnie zabezpieczeni. Tymczasem wykazaliśmy w poprzednim tekście, że już na wstępie został popełniony błąd, który może zaowocować dość dla nas boleśnie. Już jest jeden zero dla sprytnego ... Czytaj dalej

Nikt nie ma obowiązku tracić swego czasu i zajmować się ratowaniem majątku naszego armatora aby był jeszcze bardziej bogaty. Jednak gdy na morzu dzieje się cokolwiek co zagraża jakiejkolwiek jednostce to po zabezpieczeniu członków jej załogi co jest bezpłatnym obowiązkiem każdego, kto może pomocy udzielić najczęściej nie brakuje chętnych do dalszej pomocy. Dlaczego? Aby odpowiedzieć na takie pytanie należy wgłębić się cokolwiek w zasady pojęcia „ratownictwa morskiego” oraz prawa nim rządzące. ... Czytaj dalej

Jeśli się zdarzy cokolwiek niebezpiecznego na morzu marynarze, żeglarze czy rybacy mogą liczyć na profesjonalnie zorganizowaną i przeprowadzoną akcję ratowników morskich. Liczą wówczas na wiedzę i doświadczenie kapitana; liczą na to, że będzie wiedział jak taką pomoc wezwać i że to uczyni. Oczekiwania armatora są zazwyczaj dużo szersze. Armator zarządza statkiem, który najczęściej stanowi jego własność. Poza życiem i zdrowiem załogi zawsze będzie zainteresowany nieuszczuplaniem swojego majątku a w ostateczności jak ... Czytaj dalej

Wydaje się, że wszyscy znają podstawowe aspekty ratownictwa morskiego. Wiemy o nie tylko formalnym ale przede wszystkim moralnym obowiązku ratowania życia na morzu. Taki obowiązek spoczywa na kapitanie jednostki, która może takie działania podjąć bez narażania na poważne niebezpieczeństwo własnego statku i swojej załogi. Mamy więc określone w Prawie Morskim dwa warunki, które musi rozważyć każdy kapitan po odebraniu alertu wzywania pomocy przez inną jednostkę. Przypomnijmy jak taki sygnał dotrze na ... Czytaj dalej

Już w poprzednim tekście (wiedza kapitańska-cz. IX) Określiliśmy za Konwencją  COLREGS – 72 co oznacza sytuacja „wyprzedzania” i jak ją określić. Wiemy już, że decydującym momentem definiującym taką sytuację jest wzajemna pozycja statków w momencie zaoczenia. Żadne późniejsze zmiany kursu statku wyprzedzającego nie mogą już zmienić tego statusu. Nasuwa się więc pytanie: czy taki statek już całe życie będzie wyprzedzającym? Odpowiedź znajdziemy w tekście: „aż do chwili jego ostatecznego wyprzedzenia i ... Czytaj dalej

Przyzwyczailiśmy się do naszego przekonania, że płynąc pod żaglami mamy zawsze pierwszeństwo. Czy zdajemy sobie sprawę z tego, że jesteśmy dopiero na 5 miejscu (przedostatnim) w hierarchii uprzywilejowania na morzu? Oto jeden z przykładów: Zasada: „Bez względu na którekolwiek z postanowień (COLREGS 72) każdy statek wyprzedzający inny statek powinien ustąpić z drogi statkowi wyprzedzanemu”. http://www.youtube.com/watch?v=FmDybTIxrJc Większy może więcej Określenie „każdy” obejmuje również statki (jachty) żaglowe, bo przecież wiemy, że takie sytuacje się zdarzają. Powyższa ... Czytaj dalej

Z zasad dobrej, czy też zwykłej jak to określa konwencja COLREGS-72 praktyki morskiej wynika szereg zwyczajów stosowanych jako standardowe środki ostrożności i o niektórych powinniśmy szczególnie pamiętać.Należy do nich niejako na co dzień i nieustannie sposób pełnienia wacht morskich. Żeglarz na jachcie czy na żaglowcu powinien nie tylko sam przestrzegać pewnych reguł ale także wiedzieć coś o specyfice pracy na mostku dużego statku aby mógł  przewidywać i umieć podobnie jak na szosie zastosować ... Czytaj dalej

Bawię się w żeglarstwo od dziesiątego roku życia, a od dwudziestu paru lat zarabiam na życie wyłącznie na morzu; byłem rybakiem, oficerem na obcych żaglowcach, wreszcie kapitanem na Fryderyku Chopinie. Trafiłem nań trochę przez przypadek  i z założenia na chwilę lecz zauroczony młodzieżowymi  załogami zostałem na długie lata. Historia młodzieży na żaglowcach nie zaczyna się jednak  ani na Chopinie ani na Pogorii; jest o wiele starsza. Kiedy 16 października 1936 roku ... Czytaj dalej

Pewnego dnia zdjąłem wojskowe buty i zdałem mundur do magazynu. Zaliczyłem „męską przygodę” i pozostałem na wybrzeżu. Trzeba było zacząć dorosłe życie, czyli zapisać się do miejscowego klubu żeglarskiego. Całkiem przypadkiem okazało się, że tego roku wszyscy kołobrzescy kapitanowie wypływali do Stanów Zjednoczonych na Wojewodzie Koszalińskim i ja zostawałem sam na dwu jachtach. To był luksus;  mnie wszyscy proszą abym popłynął. Byłem w tamtym sezonie jedynym kapitanem jachtowym w Kołobrzegu chociaż ... Czytaj dalej